De VIERDE Aflevering ... Na drie afleveringen zonder vrouwelijke gast was het nu eindelijk zover. De als 'bijzonder aantrekkelijke en verstandige vrouw' omschreven Rani werd door de ietwat uit hun lood geslagen Ruiters vriendelijk welkom geheten. Om te bewijzen dat Rani werkelijk meer te bieden heeft dan haar lichaam   hadden onze Schalkse vrienden een kleine test samengesteld. Dit waren de vragen : 1. Wat is de hoofdstad van Portugal? 2. Wat is de hoogste berg van de Karpaten? 3. Welke spits van Columbiaanse afkomst is de sterspeler van Newcastle? Op de eerste vraag wist Rani snel het correcte antwoord Lissabon te vermelden. Dit leek gemakkelijk, maar was blijkbaar niet zo evident daar Sabine De Vos dit niet wist. Het antwoord op de tweede vraag moest ze schuldig blijven daar het al een tijdje geleden was dat ze die had kunnen beklimmen. Tom wist wel nog dat dit de Gela Hofka met een hoogte van 2600m was. Ook de derde vraag kon ze niet beantwoorden, dit in tegenstelling tot een door Rani gekozen vrouw uit het publiek die zonder twijfel Asprillia als antwoord opgaf. Na deze korte kwis waren we getuige van het feit dat een verborgen-cameraopname niet altijd even eenvoudig is. Mensen herkennen immers vlug de Schalkse Ruiters. Om dat probleem te omzeilen deden ze een beroep op de man in de straat. Ondanks het feit dat ze niet bekend waren op tv, liep toch niet alles op wieltjes. Sommigen kregen zelfs klappen. Normaal neemt men altijd de gast beet met een verborgen-cameraopname. Deze keer was het echter de beurt aan niemand minder dan Tom Lenaerts zelf . Op Kerstdag volgden zijn collega's hem met de camera zonder dat hij er iets van afwist. In de eerste beelden kregen we de beelden te zien van de millieubewuste Tom, die vriendelijk de rommel van de stoep in de vuilnisbak werpt. Ook een zeer galante Tom kregen we te zien toen hij een oudere vrouw hielp oversteken bij een drukke straat. Bij het volgen dachten de collega's even ontdekt te zijn toen Tom plots achterom keek. Gelukkig voor ons was dit niet het geval. Blijkbaar deed Tom deze dag echt zijn best want na het verijdelen van een gauwdiefstal redde hij ook nog het leven van een oudere voetganger, ...of toch niet ? Zijn imago kreeg wel een deuk toen op het laatste nippertje nog bleek dat Tom ook mag gerekend worden tot de beruchte resto-runners. De poging van Bart om via het programma De Droomfabriek iets te regelen tussen hemzelf en Phaedra Hoste liep op niets uit. Dat moest hij immers zelf doen. Maar er waren nog meer dromen die het niet gehaald hadden. En de Schalkse Ruiters kennende hadden zij toch wel de hand weten te leggen op precies die band met onvervulde dromen. Een jongen die eens van de grond wilde gaan tijdens de vakantie, al was het maar voor één dag. Een meisje die wou dat haar vader eens zijn adem inhield, al was het maar voor één dag. Ook voor één dag (in de week) droomde een oudere man van een kuisvrouw. Hij was niet echt kieskeurig want het mocht zowel Rani als Sabine zijn die kwamen poetsen. Met Firmain Vandenbulcke uit Oostmalle liep het nog slechter af. Toen hij zijn vrouw wou verrassen met een bloemetje was ook hij verrast toen ze met iemand anders in bed lag. Het beertje van de droomfabriek had hij dan  wel verdiend. Ook onze vrienden hadden blijkbaar een droom. Graag hadden ze dat de droomfabriek ervoor zou zorgen dat ze niet vervolgd zouden worden voor hun bezoekje aan Zaventem. Het was echt per ongeluk dat ze daar waren .... maar zoals ze zelf opperden... "Het zal wel een droom blijven". Ook de alombekende heer Eerdekens had een droom. Hij wou namelijk weten of de reportages waar waren of niet. Ook was er een Limburger die eens wilde weten waarom er met de Limburgers gelachen werd. De oude man deed voor een tweede keer mee, en zijn droom was deze: het einde van de Tweede Wereldoorlog. Een andere reportage ging over een 45 jarige vrouw uit De Pinte die chirurg was voor één dag. De reden waarom die reportage nooit uitgezonden werd was meer dan duidelijk. Ook De Man Van Melle heeft ooit zijn droom via de droomfabriek willen verwezenlijken.Meer daarover op zijn page. Rani geeft niet zo vaak aan goede doelen. Enkel Gust komt in aanmerking. Om te onderzoeken hoe gul Vlaanderen wel is, plaatsten de Ruiters een acteur op straat, vermomd als een dakloze. Toen de camera verborgen opgesteld stond was er niemand die iets gaf, ondanks het bordje met 'ik heb honger'. Bij het verplaatsen van de camera naar het midden van de straat waren er plots wel mensen die iets gaven. Zolang ze bleven filmen bleef men ook geven. Toen men het gebeuren tenslotte nog in reportagevorm in beeld bracht werd er nog meer gegeven. Op een groot half uur hadden ze dik 2093 fr ingezameld en ook twee hamburgers en een worst. Wat de camera al niet kan doen! Een bedelaar kan dus best met zijn eerste geld een camera kopen, zodat de rest vanzelf gaat. Het verdiende geld werd overgemaakt aan de VZW Daklozen in Brussel. Toen de vierde aflevering er bijna opzat kregen we nog een echte Droomfabriek Droom te zien. Onze Schalkse Ruiters hadden nog één wens. Ze deden een eerste oproep aan de droomfabriek en Vlaanderen om ervoor te zorgen dat Bert Degraeve eens als gast aanwezig zou zijn in hun programma. Of dit zou lukken was nog maar de vraag. Van alle kijkers thuis die belden naar het 0900-nummer, hadden deze week 20% alle reportages juist geraden. De computer pikte er ook deze keer een winnaar uit en dat was Melinda Balis uit St. Martens-Lennik.