Gast :  Johan Boskamp Om deze aflevering wat fleur te geven werd beroep gedaan op een toonbeeld voor de jeugd, een geïntegreerde gastarbeider, één van de weinige Nederlanders die ze graag hebben...Johan Boskamp. Net terug van een deugddoende retraite(???) in Brazilië bleek Johan erg op zijn gemak. In de laatste drie weken bleek hij maar één dag thuis te zijn geweest. De ideale gelegenheid voor Bart en Tom om zijn familie eens te ondervragen over hun man/vader . Zijn vrouw sprak over een zachtaardige lieve man, heel rustig, introvert en verlegen. Bart en Tom beschikten echter over overtuigend beeldmateriaal om dit tegen te spreken. Pim Boskamp, zoon van, beklemtoonde het feit dat zijn vader zich fanatiek bezig hield met hun opleiding. Beleefdheid en voorkomen waren hierbij zeer belangrijk. De Schalkse Ruiters konden echter ook deze beweringen ondermijnen met overtuigend beeldmateriaal. Tom Boskamp, ook een zoon van, kreeg van zijn vader vooral mee dat hij zich niet mocht laten leiden door emoties en ook niet impulsief mocht zijn. Het spreekt voor zich dat Bart en Tom ook deze laatste beweringen konnen ontkrachten. Johan's vrouw moest ook vaststellen dat hij niet bang was om zijn affectie en liefde te tonen. Het beeldmateriaal bleek dit deze keer wel te bevestigen. Ze besloot met een kooswoordje voor hem: "Mijn Beertje", iets waar Johan "niet goed van was". Tom zag het al voor zich in de stadia: "BEERTJE BEERTJE BEERTJE" ! Johan kwam in 1974 naar België. Hij verloor echter nooit zijn Rotterdamse "roots". Ondanks het feit dat Feynoord hem de kans bood, wil hij toch niet meer naar zijn vaderland terugkeren. Zijn kennis van de Vlaamse dialecten bleek echter maar middelmatig te zijn. Brussels kon er nog net door, maar Gents was heel wat moelijker. Mensen uit het West-Vlaamse verstaan bleek een onmogelijkheid. Johan heeft ook voor iedereen in zijn entourage ook altijd een bijnaam klaar. De Kleine voor Marc Degreyse, Het Belastinkske voor Jean-Luc Dehaene, Redje voor Red Michiel (sexsymbool van Vlaanderen) en Mic en Mac voor Bart en Tom. De ruiters merkten op dat Johan opvallend veel vermagert was. Steppen en fitness waren het geheim van de Nederlandse coach. Het was tijdens de opnames van De Gouden Schoen dat men Johan contacteerde om coach te worden bij Anderlecht, hij dacht dat het een grap was. Bart en Tom speelden in op het "die tijd van toen"-gevoel door een oude jeugdvriend van Johan ten tonele te voeren. Ondanks beweringen van Fred Boogaerts dat ze vroeger nog een vriendinnetje gedeeld hadden, kon Johan hem toch echt niet herinneren. Het bleek dan ook, in rasechte Schalkse Ruiters stijl, om een acteur te gaan. Ook deze week testten de Ruiters hun gast met de beruchte "carré confituurke" mop. Johan bleek "up to the challenge" en doorstond met glans de proef. De jeugd is en blijft een passie voor Johan Boskamp, die zelf reeds prof-voetballer was op de prille leeftijd van veertien jaar en acht maanden. Samen met vier andere trainers beheestert hij nu het jeugdig talent van Gent. In het tweede deel hoor je nog dat Johan niet meer de ambitie heeft om nog in het buitenland te werken. Vroeger had de kans zich wel voorgedaan, maar zijn "teddybeertje" toonde zich verantwoordelijk voor het afschieten van die plannen. Tijd voor de Ruiters om eens terug te grijpen naar de voorbije retraite. De enige uitspatting die Johan toen had vastgesteld was het wel erg laattijdig terugkomen van enkele spelers na een avondje uit. Zoals het bij de professionals de gewoonte is, kregen ze hiervoor een boete. Het verdelen van de kamers onder de spelers is eveneens een "zware" verantwoordelijkheid die de coach op zich moet nemen. Vooral de opstelling van de ploeg op het veld is daarbij de leidraad. Gelukkig is Johan geen waarzegger of zijn loopbaan zou maar een kort leven zijn beschoren. Bij het begin van het seizoen was hij ervan overtuigd dat Anderlecht dit jaar kampioen zou worden....een klein foutje ! Uiteindelijk bleek hij dit seizoen de eerste gast te zijn die alle reportages correct had !